ഇറുകെ പുണര്ന്നു നില്ക്കുന്ന ആകാശത്തോട് മരുഭൂമികള് മന്ത്രിക്കുന്നത് എന്താവും ? ഒരിക്കല് എങ്കിലും സ്നേഹമാരി പെയ്യിച്ച് എന്റെയീ നീച ജന്മം സഫലമാക്കണം എന്നോ ? മാറില് ചൂഴ്ന്നു കത്തുന്ന തീഷ്ണ സൂര്യനെ മേഘ കമ്പിളി കൊണ്ടു എത്ര മറച്ചു പിടിച്ചാലും പെയ്തു നിറയ്ക്കനാവുമോ ഈ ഊഷര വനങ്ങള് അതുകൊണ്ടു തന്നെയാവണം നീലാംബരത്തിനു ഈ ദീര്ഘ മൌനം തഴുകി തലോടി നില്ക്കുന്ന ആകാശത്തോട് സാഗരങ്ങള് ആര്ത്തലച്ചത് എന്തിനാവും ? ഒരിക്കലെങ്കിലും എന്റെ അന്തര് ദാഹങ്ങള്ക്ക് വസുന്ധരയുടെ ഗര്ഭ ഗൃഹങ്ങളില് അഭയം നല്കണം എന്ന് പറയാനോ ? വന്കരകള് കടലെടുത്താലും കരഞ്ഞും ചിരിച്ചും തീര്ക്കാനാകുമോ ഉയിരില് നുരയിടുന്ന ഈ വന കാമനകള് !!! അത് കൊണ്ടു തന്നെയാവണം ശോനാന്മ്ബരത്തിനു ഈ ദീര്ഘ മൌനം !!! Published in Manorama ഓണ്ലൈന് (Manorama online/Gulf news/My creatives/Marubhoomikal)
അക്ഷര മുറ്റത്തെ മുക്കുറ്റി പൂക്കള് ...... എന്റെ ബ്ലോഗുകള് മരുഭുമികളിലൂടെ, ഒരിടത്തൊരിടത്തൊരു , ഇരിപ്പിടം, കാവ്യാംശു