Skip to main content


 

Comments

Popular posts from this blog

വന്‍കരകള്‍ ഉണ്ടായാല്‍ ....

ഞാനോര്‍ക്കാറുണ്ട്  വന്‍കരകളെല്ലാം ഒന്നായലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്ന  ഒരൊറ്റ ഭൂ ഖണ്ഡമായിരുന്നു  നമ്മളെന്ന്  ! അനാദിയില്‍ ലോകവും  അങ്ങനെയായിരുന്നത്രേ ! എല്ലാ നദികളും  നമ്മളില്‍ നിന്നുല്ഭവിച്ച്  നമ്മളില്‍ തന്നെ  ഒഴുകി നിറഞ്ഞു ..  എല്ലാ ഋതുക്കളും  നമ്മളില്‍  പൂത്തുലഞ്ഞു  ! അത്രമേല്‍  ദൃഢ മായ്  പുണര്‍ന്നിട്ടും    പ്രണയം നുകര്‍ന്നിട്ടും പിന്നെങ്ങിനെ പ്രിയേ ? സ്വാര്‍ത്ഥം  സ്പര്‍ദ്ധയുടെ  വാള്‍മുനകള്‍ വീശി  മിന്നല്‍പ്പിണരായി  നമുക്കിടയില്‍ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയത് ?  വിദൂരസ്ഥമാം  വന്‍ കരങ്ങളായി  നാമന്യോന്യമൊഴുകിയകന്നത്  ? നാമുണരുമ്പോള്‍ നമുക്കിടയില്‍  വന്‍ കടലുകള്‍  ആര്‍ത്തലച്ചിരുന്നു...!! കല്‍പ്പാന്ത കാലം  കലി  പൂണ്ടുണര്‍ന്നിരുന്നു   !! ഈ  പ്രളയ ജലത്തിന്  ഹൃദയ രക്തത്തിന്റെ   ചുവപ്പോ  ! വിരഹ ദുഖത്തിന്റെ  കടും കയ്പ്പോ    ! നോക്കൂ.. വന്‍ കരകള്‍ ഉണ്ടായപ്പോളാണ്  പ്രപഞ്ച പ്രണയം   കടലെടുത്തത് ..! നാം  നമ്മ...

കാടെവിടെ മക്കളെ?

ഒ രു കാട് ഒരുക്കി വച്ചിട്ട് അവര്‍ എന്നെ വിളിച്ചു ഞാന്‍ ചെന്ന് നോക്കുമ്പോള്‍ കാട് കാണാന്‍  കാഴ്ചകാണാന്‍  വലിയ ജനക്കൂട്ടം മുന്‍പേ വന്നവര്‍ പറഞ്ഞു  "നല്ല മരങ്ങള്‍ !! നല്ല മരങ്ങള്‍ !!" പിമ്പേ വന്നവരും പറഞ്ഞു "നല്ല മരങ്ങള്‍ !!നല്ല മരങ്ങള്‍ !!" ഞാനും ആഞ്ഞു പരിശ്രമിച്ചു നോക്കി കാടുകാണാന്‍ !! കണ്ടില്ല  കാടില്ല !! കണ്ടതോ..  ചില മരങ്ങള്‍ മാത്രം വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞ വന്‍ മരങ്ങള്‍ മാത്രം ... കാടെവിടെ മക്കളെ ?

സത്യവും സങ്കല്‍പ്പവും

'ഓരോ ദിനവും'  ഓര്‍മകളില്‍  കിളിര്‍ത്ത് വരുന്ന  ഒരു മുള്ളാണ്  കൂടെക്കൂടെ കുത്തി മുറിവേല്‍പ്പിക്കും  ചോരകിനിയും ..നോവ്‌ പടര്‍ത്തും  പാപവും പുണ്യവും  തമ്മിലുള്ള  മത്സരമത്രേ ജീവിതം  ഓട്ടപ്പന്തയത്തില്‍  ആദ്യമെത്തിയവരും  ഒടുവില്‍ വന്നവരും  ഒരു പോലെ കരയുന്നു ! ഒരേ ദുഃഖം ,ഒരേ പരാതി  ആരും ജയിച്ചില്ലെന്ന് ! "ശരി തെറ്റുകള്‍ ആപേക്ഷികമാണ് " ഉള്ളിലിരുന്ന് ആരോ പറയുന്നു !  മുറിവുകളും വേദനകളും മാത്രം എന്നിട്ടുമെന്തേ ബാക്കിയാവുന്നു  ? ഒരേ സമയം  ഒരാള്‍ക്ക്‌ ചിരി  മറ്റൊരാള്‍ക്ക് വേദന അപരന്നു വിശപ്പ്‌  ! ആരറിയുന്നു   അയഥാര്‍ത്ഥ ജീവിത  സങ്കല്പം ? വിദൂര വിസ്മൃത സത്യം !